Kahire’de doğdu. İlk eğitimini babasından aldı. İlkokul’dan sonra Ezher’de eğitimine devam etti. Bir süre ilkokul öğretmenliği yaptıktan sonra Medresetü’l-kazâi’ş-şer’iye’ye girdi. Buradan mezun olduktan sonra aynı medresede ahlâk dersi verdi. Dört yıl hakimlik yaptı. 1926 yılında Kahire Üniversitesi Edebiyat Fakültesi’nde hocalık yapmaya başladı. 1939’da Edebiyat Fakültesi dekanı oldu. 1947’de Camiatü’d-düveli’l-arabiyye müdürlüğüne getirildi ve vefatına kadar bu vazifede kaldı. Kahire Üniversitesi tarafından kendisine fahri doktor ünvanı verildi. 30 Mayıs 1954’te Kahire’de vefat etti. Taha Hüseyin ve Abdülhâmid el-Abbâdî ile birlikte İslâm’da fikir ve düşünce hayatına dair araştırmalar yapmaya başladı. Arap klasikleri, Arap edebiyatı ve kültür tarihine dair eserler yayınlamak amacıyla 1914 yılında Lecnetü’t-telif ve’t-terceme ve’n-neşr’i kurdu ve başkanlığını yaptı. er-Risâle, es-Sekâfe gibi dergilerde yazıları yayınlandı.

İslâm düşünce ve kültür tarihi, Arap Edebiyatı ile ilgilenen yazarın en önemli eserleri şunlardır: Fecrü’l-İslâm (Kahire 1928) [Türkçesi İslâm’ın Doğuşu çev. Ahmet Serdaroğlu, (Ankara 1976)], Duha’l-İslâm I-III (Kahire 1933-36), Zuhrü’l-İslâm I-IV (Kahire 1945-55), Yevmü’l-İslâm (Kahire 1952) [Türkçesi İslâm’ın Bugünü, çev. Abdülvehhab Öztürk, (Ankara 1977)].