İran'ın ilk büyük şairi ve Fars şiirinin kurucusu olarak kabul edilen Ebû Abdullâh Cafer b. Muhammed Rudekî, gençliğinin ilk dönemlerinden itibaren hem şiirleri hem de musiki dalındaki yeteneğiyle ün kazand. Rudekî, Fars şiirini olgunluğa eriştiren ilk yetenektir. Yaşadığı dönemde Fars edebiyat dünyasında sadece bir tek şairin, Rudekî'nin adı egemendi. Kendisinden sonra gelen büyük şairler, onun Fars şiirini olgunlaştırdığı konusunda hemfikirdir. Ünlü Samanî veziri Belamî, "Arap ve Acem şairleri içerisinde Rudekî'nin bir benzerinin olmadığını" söyler. Çağdaşları arasında da kendisine yaraşır ve hak etmiş olduğu bir üne sahip; büyük şairlerin kendisini “şairlerin hocası” ve “şairlerin sultanı” gibi nitelemelerle andığı Derî Şiiri'ni gerçekte adıyla başlatan Rudekî, alabildiğine büyük, sözün bütün alanlarına egemen, söz ustası, yeni kavram ve mazmun yaratan, adı Dars şiiri defterinin en başında yer alan bir şairdir.

Bu kitapta Rudekî'nin hayatı, edebi kişiliği ve çevresi hakkında bir incelemenin ardından Rudekî Divanı'nın Türkçe tercümesi, Nimet Yıldırım'ın titiz ve yetkin çevirisiyle verilmektedir. Ayırca, divanın Farsça orijinal metni de çeviriyle birlikte karşılıklı sayfalarda sunulmaktadır.