Anadolu’da tasavvufî düşüncenin sistemleşip tarikatlaşmaya başlaması, Maveraünnehir ve Horasan bölgelerinden gelen şeyh ve dervişler vasıtasıyla olmuştur. Anadolu coğrafyasının manevi ikliminin şekillenmesinde önemli rolü olan Zeyniyye tarikatının da Anadolu’ya gelişi Zeynüddin Hâfî’nin halifesi Abdüllatîf Kudsî vasıtasıyla gerçekleşmiştir. Osmanlı dönemi âlim ve sûfîlerinden Abdüllatîf Kudsî ve halifeleri Zeyniyye tarikatının Anadolu’da şöhret bularak özellikle Bursa ve İstanbul’da kısa sürede yayılmasını sağlamıştır.

Abdüllatîf Kudsî Anadolu’da yaygınlaşmaya başlayan batıl mezhep ve tarikatlara karşı fikrî bir mücadele vererek Ehl-i sünnet’in belirlediği sınırları titizlikle korumaya çalışmıştır. Bu risalesi de bu çerçevede tasavvuf yoluna girmek isteyenlerin bilmesi gereken akâid esaslarını, şeyh-mürid ilişkisine dair âdâb ve erkânı anlatır. Klasik kelam konuları ile tasavvuf ve tarikat meselelerinin bir arada yer alması açısından dikkate değer bir eserdir.

Kudsî’ye göre sûfîlerin yoluna girmek isteyenler onların akidelerini, edeplerini bilmeli, sohbetlerindeki tabirleri ve eserlerindeki ıstılahları anlamalı, sözlerinde ve fiillerinde onları örnek almalıdır. Böylece işin ehli olmadığı halde öyleymiş gibi davrananlardan kendisini koruyabileceği gibi hakikat ehlinin hâllerini de bilme imkanı elde edecektir.