İran ve Irak Selçuklu tarihinin yazarı Râvendî, Râhatü’s-Sudûr ve Âyetü’s-Sürûr’u H. 599’da (1202-1203) yazmaya başlar. Eser, esas itibariyle Selçukluların tarih sahnesine çıkışından başlayıp son Irak Selçuklu Sultanı II. Tuğrul’un dönemiyle de kapanır. Sonradan ilâve edilen bölümde ise H. 590-595 (1194-1199) yılları arasında meydana gelen olaylar hakkında bilgi verilir. 15. yüzyılın önemli tarih yazıcılarından olan ve Sultan II. Murad döneminde Mısır elçiliği yaptığı bilinen Yazıcızâde Ali, Râhatü’s-Sudûr ve Âyetü’s-Sürûr’u Türkçeye tercüme ederek Tevârîh-i Âl-i Selçuk adlı eserine II. cilt olarak dâhil eder.

Bu çalışmanın Giriş bölümünde İran ve Irak Selçuklularının tarihi kısaca okura sunulur. İncelemede, Tevârîh-i Âl-i Selçuk’un Topkapı ve Berlin nüshaları, Râvendî’nin Farsça orijinal metni ve Muhammed İkbal’in çalışması ile karşılaştırmalı okunarak hazırlanan transkripsiyonlu metin ve Türkiye Türkçesine çeviri yer alır. Çalışmanın sonunda Sözlük, Özel Adlar Dizini ve Topkapı Sarayı Revan 1391 numaralı nüshanın tıpkıbasımı bulunmaktadır.

Elinizdeki kitapta İran ve Irak Selçuklularının devlet teşkilatından hutbe, nevbet, hil’at gibi hükümdarlık alâmetlerine; Haşşâşîlik, Râfizîlik, Mevlevilikten yemeiçme kültürüne kadar birçok hususta dikkat çeken bilgiler bulacaksınız.