Bütün bir Tanzimat ve Servet-i Fünun devirlerini ve hatta Meşrutiyet devrinin de ilk yıllarını eserleriyle dolduran Ahmet Mithat Efendi’nin birden çok sıfatı vardır: Gazeteci, hikâye ve roman yazarı, tarihçi, ilahiyatçı, felsefeci... O, bütün bu alanlarda ciltler dolusu eseri bulunan, edebiyattan coğrafyaya, müzikten dinler tarihine hemen her konuda kalem oynatmış ve okuyucularını her alandan haberdar etmek isteyen bir gazeteci, bir ansiklopedisttir.

Bu kitapta Ahmet Mithat, Osmanlı’da bir eksiklik olarak gördüğü “pedagoji” üzerinde durur. Çocuk talim ve terbiyesinin, anneye ve özellikle de babaya düştüğünü belirterek iyi anne ve babanın nasıl olması gerektiğini sorgular.