Çağdaşları tarafından eser ve dünya görüşü bakımından Emile Zola'ya yakınlığı vurgulanan Selahattin Enis Atabeyoğlu (1892-1942), sayısız hikâyesinin yanı sıra yazdığı sekiz romanın yedisinde, devrinin yozlaşmışlıklarını, çirkinliklerini bütün açıklığı ile anlatmak amacını gütmüştür.

Atabeyoğlu, Osmanlı İmparatorluğu'nun savaştan başını alamadığı son yıllarını, özellikle de Mütareke Dönemi'ni anlattığı romanlarında, aile hayatındaki fuhşa, sosyal müesseselerdeki yozlaşmışlıklara dikkat çekmiş, çarpıcı ve cesur tavsiyelerde, toplumun her kesimindeki kokuşmuşluğu gözler önüne sermeyi başarmıştır.

Selahattin Enis'in kimi gazetelerde tefrika olarak kalan romanları üzerinden yapılan bu ilk inceleme, savaşı merkez alan bir çerçeve içinde, yazarın Osmanlı İmparatorluğu'nun son yıllarına bakışını ortaya koymaktadır.